Jodła pospolita

Jodła pospolita

Nazwa łacińska: Abies alba

Systematyka:

Domena              –              eukarionty

Królestwo           –              rośliny

Podkrólestwo   –              naczyniowe

Nadgromada     –              nasienne

Gromada            –              nagonasienne

Podgromada     –              nagonasienne drobnolistne

Klasa                     –              iglaste

Rząd                      –              sosnowce

Rodzina               –              sosnowate

Podrodzina        –              Abietoideae

Rodzaj                  –              jodła

Gatunek              –              jodła pospolita

Jodła pospolita - Abies albaJodła pospolita - Abies alba

Występowanie: Jodła pospolita występuje naturalnie w górach środkowej i południowej Europy; jeśli chodzi o tereny europejskie nie jest spotykana jedynie w Skandynawii, Anglii i na Półwyspie Iberyjskim. Wzdłuż linii przebiegającej przez Nową Sól, Ostrów Wielkopolski, Łódź, Lublin i Zamość przebiega naturalna granica północnego zasięgu tego gatunku jodły. Znane bory jodłowe w Polsce występują w Górach Świętokrzyskich i Karpatach.

Opis ogólny: Jodła pospolita to zimozielone drzewo żywiczne, które w Polsce dorasta do 50m wysokości. Jest to drzewo cieniolubne, dobrze rośnie na głębokich, świeżych glebach. Wrażliwa na zanieczyszczenie powietrza i niskie temperatury. Często tworzy mieszane drzewostany wraz z bukiem, świerkiem i sosną. Jest często atakowana przez mszyce. Największy okaz jodły pospolitej w Polsce to drzewo rosnące w nadleśnictwie Stuposiany, ma wysokość 40m i obwód 517cm.

Zastosowanie: Jodła pospolita jest rośliną leczniczą. Zbiera się jej jednoroczne gałązki, liście i żywicę. Ma działanie kojące w bólach reumatycznych, używana jest do kąpieli wzmacniających. Olejek jodły stosuje się do inhalacji w zapaleniu gardła i zapaleniu oskrzeli. Szyszki jodły dostarczają olejku, który wykorzystywany jest przez przemysł perfumeryjny.

Cechy morficzne: Pień jodły pospolitej jest prosty i strzelisty. Kora młodych drzew jest cienka i gładka, koloru jasnopopielatego. Kora starych drzew jest spękana. Cechą charakterystyczną niedużych, czerwonawobrązowych pąków tego gatunku jest ich suchość, są nieożywicowane. Liście jodły to spłaszczone igły. Mają długość około 25mm, z wierzchu są ciemnozielone i błyszczące, a pod spodem mają dwa białe paski. Roślina kwitnie w kwietniu i maju tworząc kwiaty męskie i żeńskie. Po przekwitnięciu tworzą się zielone szyszki, o długości 15cm i średnicy 3-5cm. Typowo dla jodły nie wiszą, lecz stoją na gałęzi. Z początku zielone, dojrzewając przybierają kolor brązowy. Rozpadają się gdy dojrzeją. Wylatują z nich trójkątne nasiona. Zawierają płynną, przyjemnie pachnącą żywicę.

Drewno: Drewno jodły pospolitej charakteryzuje się lekkością, jest łatwo łupliwe i miękkie. Wykorzystuje się je w przemyśle budowlanym i papierniczym.

Dodaj komentarz