Świerk kaukaski
Nazwa łacińska: Picea orientalis
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Podkrólestwo – naczyniowe
Nadgromada – nasienne
Gromada – nagonasienne
Klasa – iglaste
Rząd – sosnowce
Rodzina – sosnowate
Rodzaj – świerk
Gatunek – świerk kaukaski
Występowanie: Świerk kaukaski występuje naturalnie w zachodniej części Kaukazu i na obszarach Azji Mniejszej. Tworzy lite drzewostany lub lasy mieszane wraz z jodłą kaukaską. Gatunek ten występuje na terenach górskich położonych miedzy 1350 a 2100m n.p.m. W 1837 roku sprowadzono świerk kaukaski do Europy jako roślinę parkową.
Opis ogólny: Świerk kaukaski to jeden z najbardziej cienioznośnych gatunków świerka. Dobrze znosi klimat występujący w Polsce. Rośnie dość wolno. Osiąga wysokość 28m, a w warunkach naturalnych, w swojej ojczyźnie nawet 35-40m.
Zastosowanie: Roślina ozdobna, idealna do ogrodów. Miniaturowe odmiany wykorzystywane są do tworzenia ogródków skalnych, donic i na wrzosowiskach.
Cechy morficzne: Liście świerka mają formę bardzo krótkich igieł, przy czym świerk kaukaski ma najkrótsze igły (1cm) ze wszystkich gatunków. Są one ciemnozielone, błyszczące, grube. Pędy rośliny są jasne i błyszczące, drobno owłosione. Świerk kaukaski tworzy wąskie, jasnobrązowe szyszki. Mają one długość 6-9cm. Nasiona są maleńkie, do 4mm. Mają skrzydełka, których długość jest dwukrotnie większa niż długość nasienia.
Drewno: Drewno świerka kaukaskiego jest lekkie i miękkie. Jest średnio wytrzymałe, raczej trudne w obróbce mechanicznej. Nadaje się do malowania i bejcowania, ale raczej nie do polerowania. Jest sękate i żywiczne.