Głóg jednoszyjkowy
Nazwa łacińska: Crataegus monogyna
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – rośliny naczyniowe, rośliny nasienne
Klasa – okrytonasienne
Klad – klad różowych
Rząd – różowce
Rodzina – różowate
Rodzaj – głóg
Gatunek – głóg jednoszyjkowy
Występowanie: Głóg jednoszyjkowy wywodzi się z terenów zachodniej Azji, Kaukazu, Europy i Afryki Północnej. Szeroko rozprzestrzeniony jest także w Afryce, Australii, Nowej Zelandii i Ameryce Północnej. W Polsce najwięcej tego gatunku spotkać można na terenach nizinnych i niżej położonych terenach górskich. Jest to również roślina uprawna.
Opis ogólny: Głóg jednoszyjkowy ma formę krzewu lub niskiego drzewa. Osiąga wysokość 6-8m.
Zastosowanie: Głóg jednoszyjkowy jest wykorzystywany jako roślina ozdobna. Tworzy gęste, cierniste, trudne do sforsowania żywopłoty. Jest także rośliną leczniczą, wykorzystywaną do produkcji leków na serce. Owoce głogu są jadalne, bardzo często robi się z nich przetwory i nalewki.
Cechy morficzne: Korzenie głogu wnikają głęboko w podłoże, są bardzo mocne, ale wrażliwe na suszę. Liście głogu jednoszyjkowego są głęboko wycięte, blaszkowate, pojedyncze. Mają długość 3-6cm. Są koloru ciemnozielonego. Roślina kwitnie od maja do czerwca, wytwarza białe, kremowe obupłciowe kwiaty, zebrane w podbaldachy. Owoce tego gatunku głogu to jasnokoralowe lub ciemnobrunatne kulki o średnicy 7-10mm. W ich wnętrzu znajduje się jedna pestka. Dojrzewają w sierpniu i we wrześniu.
Drewno: Drobnosłojowe, ciężkie i twarde. Jest trwałe i bardzo kurczliwe. Stosuje się je w produkcji drzeworytów i tokarstwie.