Morwa biała
Nazwa łacińska: Morus alba
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – rośliny naczyniowe, rośliny nasienne
Klasa – okrytonasienne
Klad – klad różowych
Rząd – różowce
Rodzina – morwowate
Rodzaj – morwa
Gatunek – morwa biała
Występowanie: Morwa biała pochodzi w Chin, gdzie uprawiano ją od wieków. Roślina rozprzestrzeniła się jednak w wielu regionach świata i obecnie rośnie dziko na obszarach Afryki, Ameryki Północnej, Ameryki Południowej oraz na wyspach Pacyfiku. W XI wieku trafiła do Europy. Morwa biała często jest jedynym gatunkiem występującym na danym terenie w Polsce.
Opis ogólny: Morwa biała to drzewo, które osiąga wysokość 15m. Posiada przewody, które wytwarzają sok mleczny. Wymaga gleby lekkiej i słonecznych stanowisk. Lubi ciepło.
Zastosowanie: Morwa biała wiele lat temu była uprawiana w Chinach w związku z hodowlą jedwabików. Jej liście stanowiły pożywienie dla gąsienic jedwabników. Często morwy sadzone są jako rośliny ozdobne w parkach i przy drogach, ale także nadają się na żywopłoty. Liście morwy białej maja właściwości lecznicze. Stabilizują poziom cukru we krwi, a zatem polecane są w leczeniu cukrzycy i przy odchudzaniu. Właściwości te wykorzystano do produkcji tabletek z morwy białej. Zawierają one sproszkowany liść morwy oraz wyciąg z morwy. Owoce morwy białej są jadalne. Liście natomiast zbiera się nadal na karmę dla jedwabników.
Cechy morficzne: Kora morwy białej ma barwę brunatnoczerwoną lub zielonkawoszarą. Jest sękata. Kwiaty morwy białej są rozdzielnopłciowe, ale występują na tym samym drzewie. Liście mają kształt jajowaty i około 18cm długości. Z wierzchu są błyszczące, od dołu nagie. Owoce morwy mają długość około 2cm i barwę białą, różową, czerwoną i fioletowoczarną. W smaku są słodkie i nieco mdłe.
Drewno: Drewno morwy białej jest średnio ciężkie, twarde, ma dobre właściwości mechaniczne, wykorzystywane jest w tokarstwie i meblarstwie.