Tulipanowiec amerykański
Nazwa łacińska: Liriodendrod tulipifera
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – rośliny naczyniowe, Euphyllophyta, rośliny nasienne
Klasa – okrytonasienne
Klad – magnoliowe
Rząd – magnoliowce
Rodzina – magnoliowate
Rodzaj – tulipanowiec
Gatunek – tulipanowiec amerykański
Występowanie: Tulipanowiec amerykański pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie występuje naturalnie na jej wschodnich i południowo-wschodnich terenach. Występuje także w Europie jako roślina ozdobna.
Opis ogólny: Tulipanowiec amerykański to okazałe drzewo, które rośnie dość szybko i może dożyć 200-300 lat. W swojej ojczyźnie jest jednym z najwyższych drzew liściastych. Dorasta nawet do 60m, a w Polsce do 25-35m. Ma gruby, prosty pień i grube konary. Często występuje w dolinach rzek, na wilgotnych zboczach gór. Lubi świeże, żyzne gleby. Nie lubi jednak zbytniej wilgoci, a także gleb suchych i wapiennych. Jest mało odporny na zimno i mrozy.
Zastosowanie: Jest to piękne drzewo ozdobne, sadzone w parkach i ogrodach na całym świecie. W Ameryce Północnej, swojej ojczyźnie, jest ważnym drzewem miododajnym. Korzeń tulipanowca dodaje się do niektórych gatunków piwa, a kora tego drzewa ma zastosowanie w medycynie.
Cechy morficzne: Kora tulipanowca amerykańskiego ma kolor szary lub brunatny, jest lekko popękana. Niegdyś uważana była za afrodyzjak. Pędy rośliny są owłosione. Liście mają długość 10-15cm i szerokość 12-20cm. Z góry są błyszczące, żywo zielone, od spodu jaśniejsze i pokryte woskiem. W okresie jesiennym przebarwiają się na złotożółty kolor. Tulipanowiec wytwarza obupłciowe, owadopylne kwiaty. W Polsce kwitnie na przełomie czerwca i lipca. Jego owoce to jedno- lub dwunasienne orzeszki. Mają około 10cm długości. Dojrzewają w październiku i listopadzie. Korzenie tulipanowca są grube i mięsiste, sięgają głęboko.
Drewno: Drewno tulipanowca amerykańskiego ma kremowobiały biel i bladozieloną twardziel. Jest pięknie słojowane, lekkie i miękkie, łatwe do obróbki. Niestety, nie jest zbyt odporne na działanie czynników zewnętrznych i grzybów, zatem nadaje się raczej tylko do zastosowań wewnętrznych. Jest wykorzystywane w papiernictwie, produkcji oklein, paneli, ołówków, zapałek oraz instrumentów muzycznych i narzędzie.