Wierzba iwa
Nazwa łacińska: Salix caprea
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – rośliny nasienne, rośliny naczyniowe
Klasa – okrytonasienne
Klad – klad różowych
Rząd – malpigiowce
Rodzina – wierzbowate
Rodzaj – wierzba
Gatunek – wierzba iwa
Występowanie: Wierzba iwa występuje naturalnie w Europie i Azji. W Polsce jest to gatunek pospolity na terenach nizinnych, a także w górach, aż po regiel górny.
Opis ogólny: Wierzba iwa może mieć formę krzewu o wysokości 9m, lub jako drzewo dorasta do 22m. Ma kulisty pokrój.
Zastosowanie: Wierzba iwa czasem jest uprawiana jako roślina ozdobna. Jej męskie okazy pięknie prezentują się podczas kwitnienia. Kora wierzbowa ma zastosowanie jako surowiec zielarski, stosowany w leczeniu bólu i gorączki.
Cechy morficzne: Młode pędy wierzby iwy są grube, mają oliwkową lub brunatnoczerwnonawą barwę. Młode pędy są owłosione, jednak z wiekiem gubią owłosienie. Pień jest popękany, ma kolor szary. Liście wierzby iwy są nieregularnie pikowane, mają barwę żywozieloną do oliwkowej. Ich spodnia strona jest miękka w dotyku, pokryta białymi włoskami. Jako roślina dwupienna wierzba iwa wytwarza wielkie kotki męskie i żeńskie, jajowatego kształtu.
Drewno: Drewno wierzby iwy jest miękkie, lekkie, ma czerwonobiały biel i żółtwobrunatną twardziel.