Żywotnik wschodni (biota wschodnia)
Nazwa łacińska: Platycladus orientalis / Thuja orientalis
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Podkrólestwo – naczyniowe
Nadgromada – nasienne
Gromada – nagonasienne
Podgromada – nagonasienne drobnolistne
Klasa – iglaste
Rząd – Cupressales
Rodzina – cyprysowate
Rodzaj – żywotnik / biota
Gatunek – żywotnik wschodni / biota wschodnia
Występowanie: Żywotnik wschodni występuje naturalnie w Korei, Mandżurii i północnych Chinach. Uprawiany jest w Europie i Japonii.
Opis ogólny: Żywotnik wschodni to wolno rosnące, niewielkie drzewo lub duży krzew. Ma regularny, jajowaty pokrój. Osiąga wysokość 8-10m. Jest to roślina trująca. Działa drażniąco na skórę, wywołuje drgawki, zmiany w wątrobie i nerkach oraz krwawienia śluzówki żołądka. Wymaga stanowisk osłoniętych od wiatru, dobrze nasłonecznionych. Jest wytrzymały na suszę, wrażliwy na mrozy. Preferuje gleby wilgotne, zasobne w wapń.
Zastosowanie: Żywotnik wschodni to roślina ozdobna, sadzona w parkach i ogrodach. Nadaje się na żywopłoty.
Cechy morficzne: Pędy żywotnika wschodniego skierowane są ku górze. Liście są łuskowate, zimą brunatnieją. W ciągu roku po obu stronach mają kolor soczysto zielony, są wąskie, delikatne i drobne, przylegają do pędów. Ich długość to 2-4mm. Szyszki żywotnika wschodniego mają długość 15-25mm. Są zielone do niebieskawych. Dojrzewają 8 miesięcy po zapyleniu. Zawierają nasiona o długości 4-6mm. Roślina rozmnażana jest z nasion lub sadzonek.
Drewno: Lekkie, miękkie, o jasnym, żółtawym kolorze. Trwałe i odporne na gnicie.