Buk zwyczajny
Nazwa łacińska: Fagus sylvatica
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – rośliny naczyniowate, rośliny nasienne
Klasa – okrytonasienne
Klad – klad różowych
Rząd – bukowce
Rodzina – bukowate
Rodzaj – buk
Gatunek – buk zwyczajny
Występowanie: Buk zwyczajny występuje na obszarze prawie całej Europy, oprócz terenów południowo-wschodnich. Jest jednym z podstawowych gatunków drzew w lasach na zachodzie i południu Polski.
Opis ogólny: Buk zwyczajny pochodzi z Europy Środkowej. Wymaga wilgotnych gleb i powietrza. Dorasta nawet do 40m.
Zastosowanie: Szeroko wykorzystywane jest drewno bukowe – jako opał, w przemyśle chemicznym, drzewnym i tokarstwie. Poza tym buk jest rośliną ozdobną, używaną m.in. do zadrzewień przy drogach i ulicach. Bukiew (owoce buku) zawierają dużo tłuszczu, stąd wykorzystuje się je do karmienia świń. Chętnie odżywiają się nią dziki, wiewiórki i myszy. Z bukwi produkuje się olej leczniczy, techniczny i palny.
Cechy morficzne: Buk osiąga wysokość 25 – 30 m i wiek nawet 350 lat. Cechuje go gęsta, szeroka korona. Kora drzewa jest cienka, gładka i popielatoszara. Liście buku mają kształt eliptyczny, z wierzchu są ciemnozielone, a pod spodem jasne i matowe. Młode liście są z obu stron srebrzysto owłosione. Buk jest rośliną jednopienną, wiatropylną. Wytwarza kwiaty męskie i żeńskie. Kwitnie od kwietnia do maja. Owoce buku to brązowe orzeszki zwane bukwią. Roślina owocuje od około 60-80 roku życia, szczególnie obficie w tzw. latach nasiennych, które wypadają co 5-8 lat.
Drewno: Buk ma twarde, ciężkie i spoiste drewno. Ma ono barwę różowawą z rdzeniem fioletowym. Nie jest zróżnicowane na biel i twardziel. Drewno bukowe ma wiele zastosowań. Wytwarza się z niego meble, parkiety, sklejki i płyty wiórowe. Poza tym, służy do produkcji beczek, skrzynek, narzędzi i wielu innych przedmiotów. Świetnie nadaje się do toczenia i jest wykorzystywane przez przemysł chemiczny (produkcja papieru, węgla drzewnego). Ma także dużą wartość opałową.