Drzewa iglaste

Nazywane są również drzewami właściwymi nagozalążkowymi. Ta najmłodsza ewolucyjnie (koniec okresu węglowego) grupa jest jednocześnie grupą najbardziej liczną – znajduje się w niej ok. 50 rodzajów drzew, w tym 540 gatunków. Najbardziej znane w naszym kraju są drzewa sosnowate (np. sosna, jodła, świerk, czy modrzew), cyprysowate (jałowiec) i cisowate – cis. Odbywają one bardzo duże znaczenie w przemyśle drzewnym.

Cis pospolity - Taxus baccataJodła kaukaska - Abies nordmanniana

Istnieje wiele podziałów tej klasy, ponieważ pochodzenie jest trudne do dokładnego ustalenia, a znajomość grup roślin zbyt słaba. Systematyka iglastych nie jest zatem do końca ustalona.

Cechy morficzne roślin okrytonasiennych – iglastych: małopowiechrzniowe, nieblaszkowe liście (klasyczne lub szydlaste szpilki bądź łuski). Często są pokryte grubą warstwą wosku. Kwiaty rozdzielnopłciowe i wiatropylne.  Szyszki po kilku latach uwalniają małe, uskrzydlone nasione rozsiewane przez wiatr. Drewno zbudowane z cewek i miękiszu.

Występowanie: Rośliny nagozalążkowe utraciły dominację na naszej planecie, jednak nadal są głównym składnikami lasów w klimatach umiarkowanym i chłodnym, ale z powodu dużej zdolności do adaptacji możemy je spotkać także w innych miejscach. W cieplejszych klimatach drzewa iglaste występują na terenach górskich. W Polsce zajmują one ok. 80% całej powierzchni leśnej kraju.

Najważniejsi przedstawiciele klasy szpilkowych: sekwoja wiecznie zielona, mamutowiec olbrzymi, daglezja zielona, jodła olbrzymia. Stożkowaty kształt korony drzew, duże i średnie drzewa iglaste.

Dodaj komentarz