Klon jesionolistny

Klon jesionolistny

Nazwa łacińska: Acer negundo

Systematyka:

Domena              –              eukarionty

Królestwo           –              rośliny

Klad                       –              rośliny naczyniowe, rośliny nasienne

Klasa                     –              okrytonasienne

Klad                       –              klad różowych

Rząd                      –              mydleńcowce

Rodzina               –              mydleńcowate

Rodzaj                  –              klon

Gatunek              –              klon jesionolistny

Klon jesionolistny - Acer negundoKlon jesionolistny - Acer negundo

Występowanie: Klon jesionolistny jest rośliną występującą naturalnie na terenie Ameryki Północnej i Środkowej. Został jednak introdukowany także w innych częściach świata, również w Polsce, gdzie pojawił się w XVIII-XIX wieku. Jest powszechny na terenie całego kraju, nie występuje jedynie na niektórych terenach Pomorza i w Polsce północno-wschodniej.

Opis ogólny: Klon jesionolistny jest rośliną inwazyjną, niebezpieczną dla rodzimej flory. Osiąga wysokość 10-20 metrów. Rośnie dość szybko, ale jest gatunkiem krótkowiecznym. Szeroka, nieregularna korona klonu składa się z wielu kruchych gałęzi, które często są łamane przez silny wiatr lub pod ciężarem śniegu. Gatunek preferuje mieszane lasy liściaste, gleby żyzne i wilgotne. Jest odporny na susze, mrozy i zanieczyszczenia środowiska.

Zastosowanie: Klon jesionolistny został sprowadzony do Europy ze względu na swoje walory dekoracyjne. Obecnie wyhodowano już wiele odmian tego gatunku, często sadzi się je w ogrodach.

Cechy morficzne: Dość często klon jesionolistny występuje w formie wielopniowej lub nisko się rozgałęzia. Pnie są zazwyczaj krzywe, pokryte naroślami. Kora młodych drzew jest oliwkowozielona i gładka, ale z wiekiem pęka i brązowieje. Liście składają się z 3-5 listków, łącznie mają długość 15cm. U góry są zielone, pod spodem owłosione. Roślina tworzy kwiaty męskie i żeńskie. Owoce klonu jesionolistnego to orzeszki ze skrzydełkami.

Drewno: Ma barwę białawą do jasno żółtobrązowej. Jest bardzo słabe i kruche, w związku z czym raczej nie ma wartości użytkowej. Najczęściej wykorzystuje się je na opał i do produkcji wełny drzewnej.

Dodaj komentarz